النّعمة نيران البلاء المحنة، و قد ينجوا منه كثير و يهلك في النعمة كثير.»

رسول خدا 6 فرمود: «ما گروه پيغمبران ابتلاء و گرفتارى‌مان از همه مردم سخت‌تر است و بعد از ما مؤمنين به ترتيب درجه ايمانشان، مبتلاى به گرفتارى مى‌شوند يعنى هر چه منزلت و مقامشان نزد پروردگار بلندتر باشد به همان نسبت بلايشان نيز بيشتر است. و هر كس مزه بلا را در پنهانى (يعنى بدون اين كه به مردم ابراز كند) بچشد يا اين كه تحت مراقبت و حفظ پروردگار متعال مزه بلا را بچشد هر آينه لذت و خوشى او از آن بلا بيش از لذتش از نعمت مى‌باشد و هر گاه آن بلا از او دور شود آرزوى آمدنش را مى‌نمايد و همواره مشتاق آن است، زيرا در تحت آتشهاى بلا و محنت، انوار نعمت است، و در تحت انوار نعمت آتشهاى بلا و محنت است، و گاه عده زيادى از بلا نجات مى‌يابند و گاه عده زيادى در نعمت به هلاكت مى‌رسند.»

خداوند هيچ كس را قبل از ابتلاء ستايش نكرد

«و ما اثنى اللَّه تعالى على عبد من عباده من لدن آدم 7 الى محمّد 6 الّا بعد ابتلائه و وفاء حقّ العبودية فيه. فكرامات اللَّه في الحقيقة نهايات بداياتها البلاء، و بدايات نهاياتها البلاء.»

«خداوند متعال هيچ بنده‌اى را از زمان آدم 7 تا زمان پيغمبر خاتم حضرت محمد 6 مورد ستايش و تعريف‌