ملحقات باب دوم‌

فصل‌

ضربت زدن بر ران هنگام مصيبت باعث نابودى اجر است‌

«و عنه 7: الضّرب على الفخد عند المصيبة يحبط الاجر و الصّبر عند الصّدمة الاولى اعظم و عظم الأجر على قدر المصيبة و من استرجع بعد المصيبة جدّد اللَّه له اجرها كيوم اصيب بها»[1]

«امام صادق 7 فرمود: ضربت زدن بر ران و زانو در هنگام مصيبت اجر و پاداش را از بين مى‌برد و صبر كردن هنگام مصيبت نخستين بسيار عظيم است و عظمت اجر و پاداش به مقدار مصيبت است (يعنى هر چه مصيبت بزرگ‌تر باشد اجرش نيز بزرگ‌تر است) و هر كس بعد از مصيبت بگويد: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‌» خداوند اجرش را

[1] - الكافى، ج 3، ص 224