پيشگفتار

همه ساله هزاران انسان شيفته أهل بيت عصمت و طهارت : با قلبى سرشار از عشق و اميد، از خانه و كاشانه خود دل كنده، راهىِ اماكن زيارتى و مراقد پاك معصومان و پيشوايان الهى مى‌شوند تا روح و جان خويش را با آنان پيوند زده، زمينه را براى دستيابى به كمال و قُرب پروردگار فراهم سازند.

حضور در اين اماكن مقدس، از يك سو تجديد عهد با پيشوايان دين است، كه جملاتى چون: ( «مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ، مُبْطِلٌ لِمَا أَبْطَلْتُمْ» و يا «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ، مُحِبٌّ لِمَنْ أَحْبَبْتُمْ، مُبْغِضٌ لِمَنْ أَبْغَضْتُمْ»؛ آنچه را شما حق مى‌دانيد من نيز حق مى‌دانم، و آنچه را شما باطل مى‌دانيد من باطل مى‌دانم، با آن كه شما در صلح و سازش هستيد، من نيز هستم و با آن كه شما مى‌ستيزيد، من نيز سر ستيز دارم، آن كه را شما دوست داريد، دوست مى‌دارم و آن كه را شما دشمن‌