از آن كسانى نباشيد كه خدا را فراموش كردند و خدا نيز چنان كرد تا خود را فراموش كنند.

حال كه خداوند الطاف خود را از مادريغ نكرده و هر چيز كه لازم بوده به ما ارزانى داشته، آيا وقت آن نرسيده كه دل به او داده و در برابرش فروتن باشيم، به او پناه بريم تا از بن بستها و گرفتاريها، اضطرابها، دلهره‌ها، پوچيها، بى هدفيها، بى‌بندوباريها و افسار گسيختگيهانجات يابيم.

«أَ لَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ ...»[1]

آيامؤمنان را وقت آن‌نرسيده است‌كه دلهايشان در برابرياد خدا فروهيده شود.

[1] - حديد، آيه 16