يكى از فضايلى كه براى نيروهاى نظامى و رزمندگان اسلام بسيار آموزنده
و رهگشاست، پايدارى آنان در برابر هجوم بى امان دشمن و ايستادگى در زير آتش مدام
آنهاست. در زبان عربى از پايدارى به «صبر» ياد مىشود.
«صبر» خويشتن دارى و حبس نفس است بر چيزى كه شرع وعقل تقاضا مىكند
يا از چيزى كه شرع و عقل، انسان را از آن نهى مىكند.[1]
علامه طباطبايى (ره) درتعريف آن مىفرمايد:
«صبر عبارت است از خوددارى از جزع و ناشكيبى و از دست ندادن امر
تدبير»[2]
صبر وپايدارى، يكى ازتعاليم حياتبخش دين مقدس اسلام است كه جهادگران
راه خدا را در پيروزى بر كفر جهانى استوار ومحكم مىسازد و ريشه بسيارى از ارزشها