ج- كوردلى و كم خردى:

رياكار به علّت كار براى غير خدا، از حق برگشته و به باطل گرويده است و اين بيانگر كوردلى اوست. از امام على‌عليه السلام پرسيدند: چه كسى كور و نابيناست؟ پاسخ داد: آن كه براى غير خداكار كند.[1]

امام باقر عليه‌السلام فرمود:

«ميان حق و باطل، چيزى جز كم خردى وجود ندارد. پرسيدند: چگونه اى فرزند رسول خدا (ص)؟ فرمود: بنده عملى انجام مى‌دهد كه مورد نظر خداست، ولى او غير خدا را در نظر دارد در صورتى كه اگر نيّتش خالص بود، (علاوه بر رضايت خدا) آنچه را كه در نظر داشت، زودتر به او مى‌رسيد.»[2]

نشانه‌هاى ريا كار

بر اساس روايات اهل بيت عليهم السلام شخص رياكار، نشانه‌هايى دارد كه به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم:

رياكار وقتى كه تنهاست، در انجام عبادات و تكاليف الهى تنبل و كسل است، ولى درميان مردم با نشاط و پركار است؛ زيرا انگيزه او در عمل، خودنمايى و جلب نظر مردم است.

على عليه‌السلام فرمود:

«لِلْمُرائى‌ ارْبَعُ عَلاماتٍ: يَكْسَلُ اذاكانَ وَحْدَهُ، وَيَنْشَطُ اذا كانَ فِى النَّاسِ، وَيَزيدُ فِى الْعَمَلِ اذا اثْنى عَلَيْهِ، وَيَنْقُصُ مِنْهُ اذالَمْ يُثْنَ عَلَيْهِ»[3]

رياكار چهار علامت دارد: 1- وقتى تنهاست تنبل و كسل است 2- درميان مردم با نشاط و پركار است. 3- هرگاه مورد ستايش قرار گيرد دركار خود افزايش مى‌دهد. 4- چنانچه مورد ستايش قرار نگيرد از آن مى‌كاهد.

[1] - ميزان الحكمه، ج 4، ص 34

[2] - بحارالانوار، ج 69، ص 299

[3] - شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، ج 2، ص 180، بيروت