نام کتاب : احوال و آثار مير سيد على همدانى (با شش رساله از وي) نویسنده : رياض، محمد جلد : 1 صفحه : 58
كرده باشى». صاحب «خلاصة المناقب» مدعى است
كه سيد شغل كلاهبافى را بعنوان كرامت و در عالم رويا ياد گرفته و كلاههاى ظريف
ميبافته است[1] اين روش
على همدانى در مريدان و ارادتمندان ديگر او نيز موثر بود:
هركسى كارى ميكرد و از بىكارى و تنبلى دورى ميجست. خطه كشمير كه
خدمات سيد در آن ناحيه روشنتر است بوسيله اينگونه كارهاى دامنهدار بسيار رونق و
آبادانى در گرفت و على همدانى اين خطه را بنام «باغ سليمان» ياد كرده است[2].
بمساعى على همدانى و ياران او در كشمير زبان فارسى و عربى براى تدريس
علوم دينى و دنيوى جاى زبان سانسكريت را گرفته است[3]
مردم كشمير به زبان و ادبيات كشور اسبق على همدانى، ايران علاقه مخصوص نشان
مىدادند و در كمترين مدت اين زبان و تهذيب و تمدن ايرانى در ناحيه كشمير گسترش
بىسابقهاى پيدا كرد و اين خطه بدرستى «ايران صغير» ناميده شد. علامه اقبال در
ذكر مناقب و خدمات على همدانى ميفرمايد:
زبان و ادبيات فارسى در شبه قاره هند و پاكستان سه و چهار قرن پيش از
ورود او به كشمير در قرن هشتم هجرى، راه پيدا كرده است. ولى بكوشش سادات ايرانى و
نيز بعلت وضع مخصوص جغرافيائى كه نصيب كشمير بوده ادبيات فارسى درين ناحيه از سائر
نقاط مهم شبه قاره بيشتر توسعه و پيشرفت كرده و فاصله سه چهار قرن اصلا بچشم
نميخورد. طبق تحقيقاتى كه بعمل آمده بنظر ميرسد كه تعداد نويسندگان و شعراى فارسى
زبان كشمير بمقابله شعرا و نويسندگان حيدرآباد دكن يا جونپور يا دهلى يا لكهنو يا
لاهور يا پيشاور