اقدامات، خليفه الناصر لدين اللّه را «كاردان و مجرب و مقدام و شجاع و تيز خاطر و حاضر جواب و صاحب فطنت و ذكاء و فاضل و بليغ» مى‌شمارد. جالب است كه سلطان شهاب الدين غورى (م 602 ه) و الملك العادل ايوبى و فرزندانش در دمشق و سلطان كيكاووس دوم رومى (616- 632 ه) و ديگران لباس فتوت ناصرى را دربر كرده بودند.

مى‌گويند خليفه به شكار و نشانه بازى سخت علاقه‌مند بود و 1445 پرنده شكار كرده بود، و به فتيان توصيبه نمود كه چهارده نوع پرنده (وزه، انيسه، سقا، تم، هويره، لقلق، هوغ، عقاب، عنز، غرنوق، كركى، لغلغ، مرزه و نسره) را شكار كنند[1] براى طيور المناسيب ورمى البندق خليفه تشكيلاتى درست كرده بودند و خود او از ميان پيشه‌ها بيش از همه عمر خود را به نگاهدارى كبوتران قاصد (طيور المناسيب) و انداختن گلوله و مهره گلى با كمان گروهه (بندق) صرف نمود و امر داد كه كسى غير از او اين قبيل پرندگان را نگاه ندارد مگر آن‌كه آن‌ها را از خليفه بگيرد و انداختن گلوله را با كمان گروهه نيز براى ديگران قدغن نمود، شخصى بنام ابن السفت از اهالى بغداد كه زير اين بار نرفت، و از ترس خليفه از آن شهر گريخته به شام پناه برد ... گفت اين فخر مرا بس كه همه مردم به اجازه خليفه مهره مى‌افكنند و من تنها در اين شمار نيستم»[2].

از اقدامات مهم خليفه الناصر لدين اللّه، يكى برقرارى امنيت در قلمرو خلافت و مجازات سنگين براى آن تعداد از عياران و شطاران و ديگر خرابكارانى بود كه به كارهاى تروريستى اشتغال داشتند و بقتل و غارت مى‌پرداختند شمارى از آدمكشان بدار كشيده شدند و دست‌هاى دزدان بريده شد. خليفه مى‌گفت:

خداوند براى قتل عمد، مجازات جهنم مقرر داشته، و شما آن را «فتوت و جوانمردى» نام مى‌نهيد؟ خليفه از ميان جوانمردان، جاسوسانى به نام توابون‌

[1] - ر ك كتاب الفتوة تأليف ابن معمار چاپ بغداد.

[2] - مجله شرق شماره 6 سال 1310 ش ص 348 و نيز مجله وحيد شماره 7 سال 1347 ش، ص 635- 636.