آینه عیب را می‌گوید. موبه‌مو می‌گوید. با وضوح تمام می‌گوید نه با کنایه و ابهام. بی‌صدا می‌گوید. عیب را بی‌غرض می‌بیند و می‌گوید. خوب و بد را باهم می‌گوید محسوسات را می‌گوید (آنچه را دیده می‌گوید)

عیب‌نمایی آینه از روی خیرخواهی است نه به هدف تنقیص و ضربه زدن. در گفتن خجالت نمی‌کشد. عیب را که دید در حافظه نگه نداشته فراموش می‌کند تا مگر دوباره ببیند. به همه یکسان می‌گوید. هر بیشتر نزدیک شوی بهتر می‌گوید حال را می‌گوید نه گذشته یا آینده. آشکار و واضح می‌بیند (برای دیدن من کنجکاوی نمی‌کند)

شرط دیدنش صافی صداقت است. همه‌وقت می‌گوید. همه را می‌بیند دوست و دشمن. یقین ترین چیزها را می‌گوید از نشان دادن خسته نمی‌شود. هیچ‌کس از آیینه آزرده نمی‌شود. کمک به اصلاح می‌کند. اگر شکسته شد بازنشان می‌دهد. ( به نقل از مرحوم حسن عرفان)