لكان يجب ان لا يعصى شكرا لنعمه» اگر خدا براى معصيت خود وعده عذاب نداده بود، باز واجب بود براى شكر نعمتش او را معصيت نكنند سائلى از اهل شام از حضرت پرسيد آيا رفتن ما به صفّين به قضاء و قدر خدا بود فرمود: فكر كردى كه قضا و قدر حتمى بود (اجبارى)، اگر آن طور بوده باشد ثواب و عقاب باطل مى‌شود و وعد و وعيد ساقط ميگردد: «و لو كان ذلك كذلك لبطل الثواب و العقاب و سقط الوعد و الوعيد» حكمت 78 «عدة» به معنى وعده و جمع آن «عدات» آيد، چنانكه فرمايد: «تالله لقد علّمت تبليغ الرسالات و اتمام العدات و تمام الكلمات و عندنا اهل البيت ابواب الحكم و ضياء الامر» خ 120 176، به خدا قسم تبليغ پيامهاى خدا را تعليم شده‌ام و نيز انجاز و عملى شدن وعده‌ها و تأوييل كلمات خدا را تعليم شده‌ام، ابواب حكم خدا و حقيقت آشكار در نزد ما اهل بيت است. ابن ابى الحديد گويد: تبليغ رسالات ابلاغ شرايع به مردم بعد از رحلت رسول خدا 6 است كه خدا فرمايد﴿: «الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ...»﴾ و حضرت رسول 6 در قصّه برائت براى او فرمود: «لا يؤدّى عنّى الّا انا و رجل منّى» و اتمام العدات اشاره است به قول رسول خدا درباره او كه فرمود: «قاضى دينى و منجز و عدى» على ادا كننده ديون من و قاضى دين من است و اشاره است به ﴿مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ﴾ احزاب: 23 و «تمام كلمات» تأويل قرآن است... اين مقام عظيمى از علم است كه احدى از مخلوق جز او 7 جرئت ادّعاى آن را ندارد و اگر غير او كسى اين ادّعا را كرده بود، حتما مردم تكذيبش كرده بودند.

وعر

(مثل عقل) سخت شدن و سخت ضدّ نرم گويند:

«وعر المكان وعرا: صلب»

و نيز آمده:

«الوعر: المكان الصلب ضدّ السهل»

شش مورد از آن در «نهج» آمده است، درباره كعبه فرموده: «فجعلها بيته الحرام... ثمّ وضعه باوعر بقاع الارض حجرا و اقلّ نتائق الدنيا مدرا» خ 192 293، خداوند آن سنگها را بيت محترم خود گردانيد و آن بيت را در سختترين سنگلاخهاى زمين و در كمترين بلنديهاى‌