گرديد، و هر كس از بندهايت دور شد موفّق گشت «زور» بر وزن قول زيارت كنندگان نامه 9 «زورت» مصدر است به معنى زيارت كردن خ 109.

زور

- به ضم اول- دروغ. ظاهرا به دروغ از آن جهت زور گفته‌اند كه از حق منحرف است:

«الزور: الكذب. الشرك»

و آن پنج بار در «نهج» آمده است درباره جاهل عالم‌نما فرموده: «و نصب للناس اشراكا من حبائل غرور و قول زور» خ 87، 119 براى مردم دامهائى از ريسمانهاى غرور و سخن دروغ نصب كرده است. به معاويه مى‌نويسد: «و انّ البغى و الزّور يوتغان المرء فى دينه و دنياه» نامه 48، 423، ظلم و دروغ شخص را در دين و دنيايش به هلاكت مى‌اندازد «وتغ»: هلاكت.

زوغ

زوغ و زيغ هر دو به معنى انحراف و ميل است

عده‌اى آنرا مطلق ميل، ولى راغب ميل از استقامت يعنى ميل از حق گفته است

قرآن مجيد و «نهج» قول راغب را تأييد مى‌كند، و آن هفت بار در كلام حضرت آمده است درباره آدم منحرف فرموده: «و من زاغ سائت عنده الحسنة و حسنت عنده السيئة» حكمت 31 هر كس از حق منحرف شود كار خوب در نزدش بد نمايد و كار بد خوب. درباره خوارج فرموده: «انّما اصبحنا نقاتل اخواننا فى الاسلام على ما دخل فيه من الزيغ و الاعوجاج» خ 122، 179 ما صبح كرديم در اسلام با برادران خود مى‌جنگيم به علت انحراف و كجى كه در آن داخل شده است.

زوال

از بين رفتن و انتقال از محلّ. از اين ماده موارد زيادى در «نهج» آمده است در حكمت 244 فرمايد: «انّ لله فى كل نعمة حقّا فمن اداّه زاده منها و من قصّر فيه خاطر بزوال نعمته» براى خداوند را در هر نعمت حقّى هست هر كه آنرا ادا كند، خداوند بر نعمت مى‌افزايد و هر كه كوتاهى كند با زوال نعمتش به خطر مى‌افتد. و در حكمت 372 فرمايد: «يا جابر من كثرت نعم الله عليه كثرت حوائج الناس اليه فمن قام لله فيها... عرضّها للدوام و البقاء و من لم يقم فيها بما يجب عرضّها للزّوال و الفناء»

«مازال» به معنى دوام و پيوسته است نفى در نفى افاده اثبات مى‌كند: «و الله‌