ست به هر دو معنى گذشته. كه در خ 91، 126 آمده، و جمع خطر، خطرات آيد چنانكه در خ 91، 125 ديده مى‌شود «من خطرات الوساوس»

خطّ

نوشتن و نوشته. اسم و مصدر هر دو آمده است،

«خطّ بالقلم و غيره خطّا: كتب»

و نيز به معنى راه دراز «الطريقة المستطيلة» آيد از اين كلمه 9 مورد در «نهج» آمده است درباره اينكه قرآن مفسّر لازم دارد فرموده: «هذا القرآن انّما هو خطّ مستور بين الدفّتين لا ينطق بلسان و لا بد له من ترجمان» خ 125، 182

«خطه»

- به ضم اوّل- قصّه. كار. خصلت. درباره فتنه بنى اميه فرموده: «انّها فتنة عمياء مظلمة عمّت خطتها و خصّت بليّتها» خ 93، 137 آن فتنه كور و تاريكى است كه كارش فراگير همه است ولى به اهل بيت خصوصيت خاصّى دارد.

«خطّه»

به كسر اول- زمين كه انسان براى خود مخطوط و محدود مى‌كند چنانكه در قباله شريح آمده: «و خطّة الهالكين» نامه 3، 365 «مخّط»: محل خط كشيده شده «فكانّ كلّ امرء منكم قد بلغ من الارض منزل و حدته و مخطّ حفرته» خ 157، 222

خطف

ربودن.

راغب گويد: خطف و اختطاف: به سرعت اخذ كردن است

در لغت آمده:

«خطفه خطفا: استلبه بسرعة»

از اين ماده سه مورد در «نهج» آمده است، آنحضرت به يكى از عموزادگانش كه بيت المال را دزديده و به مكه فرار كرده بود مى‌نويسد: «و اختطفت ما قدرت عليه من اموالهم المصونة لاراملهم و ايتامهم اختطاف الذئب الازلّ دامية المعزى الكسيرة» نامه 41، 413، يعنى ربودى اموال مسلمانان را كه براى زنان بيوه و يتيمان انبار شده بود، مانند ربودن گرگ چالاك بز مجروح پا شكسته را. «دامية»: مجروح.

ايضا فرموده: «و لو اراد الله ان يخلق آدم من نور يخطف الابصار... لفعل» خ 192، 286

خطل

بر وزن شرف كه در قرآن نيامده به معنى اقبح الخطاست.

«الخطل: المنطق الفاسد و الكلام الفاسد و افحش»

از اين ماده دو مورد در «نهج» يافته است، در رابطه با اغواء شيطان فرموده: «فننطر باعينهم و نطق بالسنتهم فركب بهم الزلل و زيّن‌