رموز نسخ‌

با توجّه به روش خاصه ريتر در تصحيح متن و جهت هم آهنگ ساختن اين كتاب با ساير انتشارات مؤسّسه ايرانشناسى ايران و فرانسه براى هر نسخه‌اى كه براى تصحيح هر يك از رسائل به كار برده شده است يكى از حروف الفباى لاتينى برگزيده شده است و هر تغييرى كه در متن يكى از اين نسخ وجود دارد در حاشيه ذكر شده و پس از آن علامت خاصّ آن نسخه آمده است. علامت‌هائى كه براى نسخ رسائل به كار برده شده است به اين قرار است:

1- پرتونامه:F نسخه كتابخانه سلطان فاتح در اسلامبول.

شماره 5426، كه از قديم‌ترين نسخ آثار سهروردى است. در سال 726 به خط شيخ على بن دوست خدا ابن خواجه ابن الحاج قمارى الرفاعى الانقرى كتابت شده است.

H

- نسخه متعلّق به استاد جلال همائى از قرن يازدهم.

S

- متن چاپ شده در «چهارده رساله» آقاى سبزوارى.

T

- نسخه خطّى كتابخانه مركزى دانشگاه تهران، شماره 1257، در جنگى مركّب از چند رساله (برگ 190- 203) تاريخ كتابت 1097.

2- هياكل النور:F - نسخه فاتح، شماره 5426، مذكور در فوق.

A

- متن عربى «هياكل النور» كه توسّط محمّد على ابو ريان (قاهره، 1377) چاپ شده است.

3- الواح عمادى:I - نسخه كتابخانه يوسف آغا در اسلامبول، شماره 2866، تاريخ كتابت 663.

A

- نسخه خطى عربى «الالواح العماديّة» متعلّق به كتابخانه اسعد افندى،