از سر ضجرت‌[1] شمعى در دست داشتم، قصد مردان سراى ما[2] كردم‌[3] و آن شب تا مطلع فجر در آنجا طواف مى‌كردم‌[4]. بعد از آن هوس‌[5] دخول خانقاه‌[6] پدرم سانح گشت. خانقاه‌[7] را دو در بود، يكى در شهر و يكى در صحرا و بستان‌[8]. برفتم‌[9] [و اين در كه‌][10] در شهر بود محكم ببستم و بعد از رتق آن قصد فتق در صحرا كردم. [چون نگه كردم‌][11] ده پير خوب سيما را ديدم كه در صفّه‌اى متمكّن بودند، [مرا هيأت و فرّ و هيبت و بزرگى و نواى‌][12] ايشان سخت‌[13] عجب‌[14] آمد و از او رنگ و زيب و شيب‌[15] و شمايل و سلب‌[16] ايشان حيرتى عظيم در من ظاهر شد چنانكه [گفتار از زبان‌][17] من منقطع شد[18].

(5) با وجلى عظيم و هراسى تمام يك‌[19] پاى را در پيش مى‌نهادم‌[20] و ديگرى را باز پس مى‌گرفتم‌[21]، پس‌[22] گفتم دليرى نمايم و بخدمت ايشان مستسعد[23] گردم هر چه بادا باد. نرم نرم برفتم و پيرى را كه بر كناره‌[24] صفّه بود قصد سلام كردم، و انصاف‌[25] را از غايت حسن خلق بسلام بر من سبق برد و بلطف‌[26] در روى من تبسّمى بكرد چنانكه شكل نواجذش در حدقه من ظاهر شد و با همه [مطالعت مكارم شيم از][27] مهابت او در من بر نسق اوّل مانده‌

[1] از سر ضجرت:-T

[2] سراى ما: سراى مادرC

[3] كردم:+ بعد ما كه از هجوم خواب قنوطى حاصل گشت‌C

[4] طواف مى‌كردم: طوافى كردم‌C

[5] هوس:

-T

[6] خانقاه: خانگاه‌C

[7] خانقاه: خانگاه‌C

[8] و بستان:-T

[9] برفتم:

رفتم‌C

[10] و اين در كه: درى كه‌C

[11] چون نگه كردم: پس از رفع غلق نگاه بردم‌C

[12] مرا هيأت و فر و هيبت و بزرگى و نواى: مرا فر هيبت بزرگى‌T

[13] سخت:-C

[14] عجب: عجيب‌C

[15] و شيب:-T

[16] و سلب:-C

[17] گفتار از زبان:

مكنت نطق ازC

[18] شد: گشت‌C

[19] يك:-C

[20] مى‌نهادم: مى‌نهم‌T

[21] 0 ميگرفتم: ميگريم‌T

[22] پس:-C

[23] مستسعد: مستعدC

[24] كناره:

كنارC

[25] و انصاف: انصاف‌C

[26] بلطف: از لطف‌C

[27] مطالعت مكارم شيم از: مكارم اخلاق و شيم اوC