«باب النّساء» كار گذاشته و به همين اسم ناميده شد.[1]]

(1)

بألى:

(به فتح حرف اول و دوم و سوم)، يكى از مسجدهاى پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله در راهش به غزوه تبوك بوده است.

(2)

بتراء:

جايى است در شانزده كيلومترى غرب مدينه. پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله هنگامى كه رهسپار جنگ با بنى لحيان بود، از اين محل عبور كرد.

(3)

بجدان:

اين كلمه كه به صورت «جمدان» نيز روايت شده، نام كوهى است در راه مدينه به مكه كه از مدينه تا آنجا يك شب راه است. در حديث آمده است:

پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: «حركت كنيد، اين بجدان است. مفرّدون (آنان كه دل به خداى يگانه داده‌اند و او را فراوان ياد مى‌كنند، پيشى گرفتند».

(4)

بحران:

(به ضمّ باء و سكون حاء)، سيره‌نويسان هنگام سخن از اعزام سريّه عبد اللّه بن جحش به نخله، واقع در ميان مكه و طائف، براى زير نظر گرفتن قريش، از اين محل نام به ميان آورده‌اند ... عبد اللّه راه حجاز را در پيش گرفت تا اينكه به معدنى در بالاى فرع كه به آن بحران مى‌گويند رسيد ... نيز «بحران» كوهى است در نود كيلومترى شرق شهر رابغ.

(5)

بحرة الرّغاء:

ابو داود در كتاب الديات آورده است كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله با قسامه مردى از بنى نصر بن مالك را در بحرة الرغاء، واقع در ساحل «ليّه» به قتل رساند. اين مكان امروزه در كناره جنوبى ليّه، واقع در پانزده كيلومترى جنوب طائف، معروف همگان است.

(6)

بحرين:

نام سواحل نجد، ميان قطر و كويت بوده و قصبه و مركز آن هجر، هفوف فعلى، بوده است. در گذشته به نام «حسا» خوانده مى‌شد اما بعدها بر اين اقليم نام «احساء» اطلاق گرديد كه تا پايان دوره عثمانى، همچنان بدين نام خوانده مى‌شد.

نام بحرين سپس بر جزيره بزرگى كه از شرق در مقابل اين ساحل است و «اوال» نام داشت و امروزه اميرنشين بحرين را تشكيل مى‌دهد، اطلاق گرديد.

______________________________
(1). تعمير و توسعه مسجد نبوى، ص 187

[1] . تعمير و توسعه مسجد نبوى، ص 187