فرمود: هر كس زودتر از ما به آنجا رسيد، چيزى از آب آن برندارد تا ما به او برسيم.

(1)

منزله:

مؤنث «منزل»، جايى است در خيبر. سمهودى مى‌گويد: هنگامى كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله به جايى نزديك خيبر، كه به آن «منزله» مى‌گويند، رسيد براى آن حضرت مسجدى از سنگ ساخته شد.

رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله ساعتى از شب را در «منزله» استراحت كرد و نماز نافله‌اى خواند. در اين هنگام شتر پيامبر به راه افتاد و مهار خود را بر روى زمين مى‌كشيد. رفتند او را بگيرند و برگردانند، پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود:

رهايش كنيد؛ او مأموريتى دارد. چون شتر به محل صخره رسيد، به زانو نشست. رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و مسلمانان به طرف آن صخره رفتند و در آنجا مسجدى بنا كرد كه همان مسجد فعلى ايشان است. مردم «شريف» خيبر مى‌گويند: اين مسجد آنان همان مسجد (منزله) است. بنابراين نقل، «منزله» همان شريف فعلى مى‌باشد و هنگامى كه از مدينه به خيبر مى‌رويد، نخستين جا از خيبر كه با آن مواجه مى‌شويد، همين منزله يا شريف است.

(2)

منصرف:

به معناى بازگشتگاه است. در خبر غزوه بدر، از اين مكان ياد شده و در راه مدينه به بدر قرار دارد.

منصرف، امروزه، به نام مسيجيد معروف است كه منسوب به مسجدى از پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله مى‌باشد. آثار اين مسجد هنوز هم پابرجاست. مسيجيد، اكنون شهر آبادى است در هشتاد كيلومترى مدينه در راه بدر.

منابع مى‌گويند: منصرف در راه مدينه به مكه واقع است. اما اين قبل از تأسيس راه جديد- راه هجرت- بوده است و اكنون ديگر كسى از راه قديمى به مكه يا جدّه نمى‌رود بلكه تنها كسانى از اين راه عبور مى‌كنند كه به بدر و ينبع مى‌روند.

(3)

منطبق:

بتى بوده متعلّق به عكّ و اشعريين.

اين بت از مس ساخته شده بود و از درون آن صدايى بيرون مى‌آمد كه مانند آن شنيده نشده بود. هنگامى كه بت‌ها را شكستند، در داخل منطبق شمشيرى يافتند كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله آن را براى خود برداشت و نام «مخذم» بر آن گذاشت.

(4)

منفوحه:

دهكده‌اى بوده است در يمامه.