جاهايى در بيرون مسجد النبى بوده كه مردم روى آنها مى‌نشسته‌اند.

(1)

مقام ابراهيم:

در اصل، سنگى بوده كه حضرت ابراهيم عليه السّلام در هنگام ساختن كعبه روى آن مى‌ايستاد. بعدها كنار اين سنگ مصلّاى كوچكى ساخته شد كه مردم بعد از طواف، در آنجا دو ركعت نماز مى‌خواندند. اين مصلّا در عمليات توسعه مسجد الحرام خراب شد و محلّ نماز به شرق مصلّاى قبلى منتقل شد كه روبه‌روى چاه زمزم از سمت شمال واقع است. بر روى آن سنگ شيشه‌اى بلورى گذاشته‌اند كه از پشت آن جاى پاهاى ابراهيم كه بر سنگ نقش بسته است ديده مى‌شود.

[مقام ابراهيم:

مقام، قدمگاه و محلّ ايستادن شخص است و مقام ابراهيم سنگى است كه آن حضرت هنگام ساختن كعبه و يا وقت دعوت از مردم براى انجام حج، روى آن ايستاده و جاى قدم‌هاى آن حضرت، به معجزه الهى، در آن نقش بسته است.

به نوشته ازرقى: بلنداى مقام يك ذرع و جاى قدم‌ها هفت انگشت و سطح آن مربّع و اندكى كمتر از يك ذرع است.

مقام ابراهيم، اكنون در يك محفظه‌اى بلورين و يك ضريح شش ضلعى، در صحن مسجد الحرام با فاصله 5/ 26 ذراع از كعبه، مقابل ضلعى كه در كعبه قرار دارد نگهدارى مى‌شود.]

(2)

مقام جبريل:

در زاويه غربى خانه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله واقع شده و داخل در مسجد النبى است.

(3)

مقبره مكه:

(گورستان مكه)، معروف به «معلاة» در نشيب كوه حجون (كداء) به سمت ابطح و در دو طرف راه واقع است.

قبر حضرت خديجه عليها السّلام، همسر پيامبر صلّى اللّه عليه و آله، در قسمت شرقى اين گورستان مى‌باشد. در حديث آمده است كه نيكو گورستانى است «ثنية الشعب»، يعنى گورستان مكه يا همان معلاة.

(4)

مقدس:

بيت المقدس يا همان مسجد الاقصى است.

(5)

مقدّسه:

ارض مقدس، همان فلسطين است كه مسجد الأقصى جزئى از آن مى‌باشد.

[مقطع:

كوهى است در سمت راست راهى كه از مكّه به مشاش منتهى‌