از ميان دو گورستان معلاة (منطقه بالاى مكّه) عبور مى‌كند و طرف ديگر آن به حىّ العتيبة و جرول منتهى مى‌شود.

اما «كدىّ» (به ضمّ اول و تشديد ياء) امروزه نيز به همين نام خوانده مى‌شود و راه آن از مسفله (منطقه پايين) مكه به سمت كوه ثور و جنوب شرقى مكه تا منا مى‌گذرد.

«كدى»، به ضمّ و قصر، همان است كه در حال حاضر به «ريع الرسام» معروف است و ميان حارّة الباب و جرول جاى دارد. علت نامگذارى آن به «ريع الرسّام» آن است كه در زمان اشراف، مركزى براى گرفتن عوارض از كالاهاى وارد شده از جدّه بوده است.- «ثنية العليا و السفلى».

(1)

كدر:

(به ضمّ كاف و سكون دال)، به اين كلمه واژه قرقره را اضافه مى‌كنند و مى‌گويند:

قرقرة الكدر. قرقره به معناى زمين نرم و هموار است و كدر به معناى پرنده تيره‌رنگ. در غزوه بنى سليم از اين محل اسم برده شده است. آگاهان در تعيين محل و موقعيت آن گفته‌اند: هرگاه از مدينه به قصد قصيم حركت كنى و ميان صويدره و الحناكيه قرار بگيرى، كدر در سمت راست تو قرار مى‌گيرد؛ در فضاى پهناورى كه تا معدن بنى سليم، «مهد الذهب» فعلى امتداد دارد، اما امروزه نام آن معروف نيست.

(2)

كديد:

(به فتح كاف و كسر دال و به روايتى به ضمّ كاف)، در اخبار مربوط به جنگ فتح مكه از اين محل نام برده شده و آمده است كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در ماه رمضان خارج شد، در حالى كه روزه داشت و مسلمانان نيز روزه‌دار بودند و چون به كديد رسيد روزه‌اش را باز كرد.

امروزه كديد به نام «حمض» معروف است و سرزمينى است ميان عسفان و خليص در فاصله 90 كيلومترى مكّه در راه مدينه.

(3)

كراع ربّه:

در سرزمين جذام در شمال مدينه قرار دارد. در اخبار سريّه زيد بن حارثه با قبيله جذام از اين محل نام برده شده است.

(4)

كراع الغميم:

كراع در لغت به معناى لبه و كناره هر چيزى است. كراع الأرض يعنى كرانه زمين.

در غزوه بنى لحيان آمده است.