«شرف الأثايه» است و آنگاه «رويثه» و سپس «منصرف» كه امروزه به نام مسيجيد يا روحاء معروف است؛ زيرا اين دو در مجاورت هم هستند. بعد از منصرف، «سياله» است و سرانجام مدينه.

بنابراين، سيزده مرحله يا منزل بوده است.

[بلادى مى‌گويد: «طريق الأنبياء» به مسير پيامبران به بيت اللّه الحرام گفته شده و اين راه، از سيّاله، روحاء، عرج، سقيا، هرشى و جحفه مى‌گذرد. پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله در حج يا عمره از آن گذر كرده است.[1]]

(1)

الطريق بين المدينه و المكه:

(راه ميان مدينه و مكه)، راهى است كه پيش از عصر حاضر، مردم از آن رفت و آمد مى‌كردند. اين راه، از اين مكان‌ها مى‌گذشت:

1. ذو الحليفه.

2- حفير يا حفيره (چاهى است).

3- ملل يا فرش ملل (فريش).

4- سياله (به وزن فسانه).

5- روحاء.

6- عرق الظّبية.

7- منصرف (مسيجيد).

8- رويثه.

9- صفراء.

10- بدر (علاوه بر اين، دو راه ديگر نيز به بدر مى‌رود: يكى از روحاء به سمت مضيق منحرف مى‌شود و به خيف نوح مى‌رود و از آنجا به خيام و سپس اثيل و بعد به بدر مى‌رسد. راه دوم از رويثه شروع مى‌شود).

11- اثايه.

12- عرج.

13- سقيا.

14- ابواء.

15- جحفه.

16- ودّان.

17- عقبه (گردنه) هرشى.

18- ذات الأصافر.

19- بئر الطلوب بعد از سقيا.

20- لحى جمل.

21- وادى عبابيد.

22- قاحه.

23- كليّه.

24- مشلّل.

25- قديد.

______________________________
(1). بلادى، ج 5، ص 239

[1] . بلادى، ج 5، ص 239