نام کتاب : علوم قرآنى نویسنده : معرفت، محمد هادى جلد : 1 صفحه : 176
متوفاى 158) اين كار را انجام
داده است.
منصور
دوانيقى از وى خواست تا قرآن را بر حسب ايام سال تقسيمبندى كند و براى تنظيم حفظ
و قرائت روزانه قرآن آماده گردد. او به درخواست منصور پاسخ مثبت داد و با نظمى
استوار اين تقسيمبندى را انجام داد و در پايان هر جزء با خطّ زرّين نشانهگذارى
كرد.
منصور
آن را به فرزند خود مهدى تعليم داد و سپس ديگران پيروى كرده، و كمكم اين
تقسيمبندى ميان مسلمانان رواج يافت[1].
بلندترين
سورههاى قرآن، بقره و كوتاهترين سوره كوثر است. طولانىترين آيه قرآن، آيه «دين»
يعنى آيه 282 سوره بقره است كه داراى 128 كلمه و 540 حرف است و كوتاهترين آيه «و
الضّحى»[2] و پس از
آن «و الفجر»[3] است.
بزرگترين كلمه در قرآن «فَأَسْقَيْناكُمُوهُ» مىباشد كه
داراى 11 حرف است[4].
احمد
در مسند خود از اوس بن حذيفه روايت مىكند كه «من در ميان گروهى از بنى مالك بودم
كه اسلام آورده و به حضور پيامبر صلّى اللّه عليه و آله رسيدند. ما را در خيمهاى
جاى داده و پيامبر صلّى اللّه عليه و آله همهروزه در بازگشت از مسجد و پيش از
رفتن به خانه خود نزد ما مىآمد. او شبها پس از نماز عشا نزد ما مىماند و از
رفتارى كه قوم وى در مكّه و پس از مهاجرت به مدينه با او داشتند، سخن مىگفت.
پيامبر صلّى اللّه عليه و آله شبى ديرتر از وقت هميشگى نزد ما آمد. علت تأخير را
از حضرتش پرسيديم، فرمود: حزبى (قسمتى مشخّص) از قرآن [كه مرسوم هر شب من بود
تلاوت كنم] باقى مانده بود، خواستم آن را انجام داده به پايان برسانم، آنگاه از
مسجد بيرون آيم. ما صبحگاه از اصحاب پيامبر صلّى اللّه عليه و آله پرسيديم: قرآن
را چگونه حزببندى مىكنيد؟ گفتند: آن را به شش سوره، پنج سوره، هفت سوره، نه
سوره، يازده سوره، سيزده سوره، تقسيمبندى مىكنيم و حزببندى سورههاى مفصّلات
(سورههاى كوچك كه آيههاى كوتاه دارند) از سوره «ق» است تا پايان قرآن»[5].
[1] سخاوى، جمال القرّاء و كمال الإقراء، چاپ بيروت
1993 م، ج 1، ص 379- 178.