3. رِقاع: (جمع رُقعه) تكه‌هاى پوست، برگ و يا كاغذ؛

4. ادُم: (جمع اديم) پوست آماده شده براى نوشتن؛

آيات پس از نوشته شدن، نزد پيامبر صلى الله عليه و آله و در خانه ايشان ضبط و نگهدارى مى‌شد. گاهى برخى از صحابه مى‌خواستند سوره يا سوره‌هايى داشته باشند، آنها را استنساخ كرده و بر روى تكه‌هاى برگ يا كاغذ مى‌نوشتند و نزد خود نگه مى‌داشتند و معمولًا در محفظه‌هاى پارچه‌اى به ديوار مى‌آويختند.[1] آيه‌ها به‌گونه‌اى منظم و مرتب در هر سوره ثبت مى‌گرديد و هر سوره با نزول بسم‌اللَّه آغاز يافته و با نزول بسم‌اللَّه جديد، ختم آن سوره اعلام مى‌شد و سوره‌ها با اين رويه، هر يك جدا و مستقل از يكديگر ثبت و ضبط مى‌گرديد. البته در عهد رسالت، هيچگونه ترتيبى بين سوره‌ها صورت نگرفت و سوره‌ها مستقل از هم نگهدارى مى‌شدند.

پرسش‌

1. امّى بودن به چه معناست؟ و توضيح دهيد كه آيا امّى بودن به‌معناى ناتوانى پيامبر صلى الله عليه و آله در خواندن و نوشتن است؟

2. كاتبان تراز اول وحى را نام ببريد.

3. اولين كاتب وحى در مكه و اولين كاتب وحى در مدينه چه كسانى هستند؟

4. شيوه كتابت در عهد رسالت چگونه بود و بر چه چيزهايى مى‌نوشتند؟

5. چه كسى آيات را پس از نزول، نگهدارى مى‌كرد؟

[1] . التمهيد؛ ج 1، ص 288.