نظر و اجتهادند كه هر دو جهت زيادت و نقص را منكرند. آنان مى‌گويند: قرآن همچنان كه بر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نازل شده، تاكنون دست نخورده است و از گزند تحريف، به طور مطلق، در امان بوده است و زيادت، نقص و تبديل و تغييرى در آن حاصل نشده است»[1].

همچنين برخى ديگر از علماى بزرگ اهل سنّت همچون استاد شيخ محمد محمد مدنى و محمد عبداللَّه درّاز از موضع شيعه دفاع كرده و به طور كلى اين نسبت را به شيعه ظالمانه دانسته‌اند.[2]

پرسش‌

1. در شبهه تحريف قرآن كدام معانى تحريف مطرح است و بيشتر بحث مربوط به كدام معناست؟

2. به‌طور خلاصه دلايل نفى تحريف قرآن را بيان كنيد.

3. چگونه رواياتى كه دلالت بر تحريف قرآن دارند، رد مى‌شوند؟

4. چگونه ضرورت تواتر قرآن، شبهه تحريف را برطرف مى‌كند؟

5. توضيح دهيد كه چرا تحريف قرآن با آيه‌ «قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى‌ أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ ...» (اسراء، 88) منافات دارد؟

6. سخن شيخ صدوق را درباره نظر شيعه در مورد شبهه تحريف بنويسيد.

[1] . الف) مقالات الإسلاميين؛ ج 1، ص 120- 119. ب) صيانة القرآن من التحريف؛ ص 81- 79.

[2] . صيانة القرآن من التحريف؛ ص 81- 79.