امام حسين عليه السّلام در راه مكّه‌

(1) عقبة بن سمعان‌[1] مى‌گويد: از مدينه بيرون آمديم وارد بزرگ راه [مدينه به مكه‌] شديم، برخى از أهل بيت حسين عليه السّلام به ايشان گفتند: چطور است از بزرگ راه نرويم همانطور كه عبد الله بن زبير نرفت، در اين صورت [گروه‌] تعقيب به شما نمى‌رسد؟! حسين عليه السّلام فرمود: نه و الله من از بزرگ راه جدا نمى‌شوم منتظر مى‌مانم تا قضاى الهى به آنچه محبوب درگاهش است تعلق گيرد.

نظر عبد الله بن مطيع عدوى در مورد حركت امام عليه السّلام به كوفه‌

(2) [عقبة بن سمعان در ادامه مى‌گويد] بعد با عبد الله بن مطيع روبرو شديم، [وى‌] به حسين عليه السّلام گفت: فدايت شوم، كجا مى‌روى؟ حضرت فرمود: در حال حاضر قصد مكه دارم ولى بعد از مكه از خدا طلب خير مى‌كنم. [هر جا كه او خير بداند همانجا مى‌روم‌] عبد الله گفت: خدا خيرت بدهد، فدايت شويم اگر وارد مكه شدى، به كوفه نزديك نشو، كوفه شهر شوم و محنت‌زايى است، در كوفه پدرت كشته شد، [در كوفه‌] برادرت تنها گذاشته شد و با ضربه‌اى كه نزديك بود جانش را بر بايد ترور گرديد.

پس ملازم حرم [مكه‌] باش، شما سيد و آقاى عرب هستى و الله احدى از مردم‌

[1] أبى مخنف از عبد الرحمن بن جندب از عقبة بن سمعان نقل مى‌كند ...