آنگاه او را برداشت، گويا همين الآن مىبينيم كه پاهاى آن
نوجوان بر زمين خط مىكشيد و حسين [عليه السّلام] سينه او را بر سينه خويش قرار
داده بود، و او را آورد تا كنار فرزندش على بن حسين [على أكبر] نهاد و أهل بيت
[حسين عليه السّلام] در اطرافش بودند.
پرسيدم آن نوجوان كيست؟
گفته شد: او قاسم بن حسن بن على بن أبى طالب است.[1]
شهادت برادران عباس بن
على عليه السّلام
(1) [بعد] عباس بن على
به برادران مادريش- عبد الله و جعفر و عثمان- گفت: اى فرزندان مادرم، شما پيشتر به
ميدان برويد، تا [برايتان عزادارى كنم] چرا كه فرزند نداريد [تا به عزايتان
بنشينند.] در نتيجه [برادرانش همين] عمل را انجام داده [و پيشتر به ميدان رفتند و
به سختى مشغول جنگ شدند تا اينكه] به قتل رسيدند.[2] [خدا آنان را رحمت كند.]
شهادت حضرت عباس بن
على عليه السّلام
(2) [طبرى مقتل عباس بن
على عليه السّلام را ذكر نكرده است. لذا ما آن را از كتاب ارشاد شيخ مفيد قدّس
سرّه از قول حميد بن مسلم نقل مىكنيم، حميد] گويد: تشنگى حسين عليه السّلام شدت
يافته بود از اينرو قصد فرات را نمود و در حالى كه برادرش عباس پيش رويش حركت
مىكرد، بالاى آبگيره[3] [فرات]
رفت؛ در همين حال سپاه ابن سعد- كه لعنت خدا بر او باد- به او حملهور شد، و مردى
از بنى دارم از ميانشان به آنها گفت: واى بر شما بين او و
[1] تاريخ طبرى، 5/ 447 و 448، به نقل از أبى مخنف
از سليمان بن ابى راشد از حميد بن مسلم و ارشاد، 2/ 107 و 108، به نقل از حميد بن
مسلم، با اندكى تغيير.
[2] تاريخ طبرى، 5/ 448 و 449، به نقل از أبى مخنف
از عقبة بن بشير أسدى از أبو جعفر محمد بن على بن حسين[ عليه السّلام] و شيخ
مفيد اين خبر را با ذكر جزئيات شهادت برادران حضرت عباس ذكر نموده است، رك:
ارشاد: 2/ 109.
[3] مقصود از آبگيره فرات همان ديواره و يا سدّى
مىباشد كه بين رود فرات و زمينهاى اطراف حائل بوده است.