اما صلاح المسافر و
دفع الاذى عنه فهو أن لا يشرب من ماء كل منزل ببرده الا بعد ان يمزجه بماء المنزل
السابق.
اما صلاح مسافر و حفظ او
از آزار سفر باينست كه از آب هيچ منزلى كه در آن نزول ميكند نياشامد مگر اينكه
قبلا آن را با آب منزل سابق ممزوج كرده باشد.
محمد بن زكرياى رازى و
جماعتى از اطباى قديم مىگويند مخلوط كردن آب منزل سابق بلاحق (يعنى منزلى كه بعد
وارد مىشود) شرط بهداشت سفر است آبها مربوط بهر كجاى دنيا باشند از نظر مواد
تركيبى با هم يكسانند (تمام آنها از يك سهم اكسيژن و دو سهم هيدروژن تركيب
شدهاند) ولى از نظر موادى كه با آن مخلوط شده است و فرمانهائى كه در آن زندگى
ميكنند با هم تفاوت دارند، ميكربها اعم از اينكه مضر يا مفيد باشند ورود دفعى آنها
در بدن ايجاد اختلال ميكند زيرا وارد محيط نامساعدى شدهاند و بدن مستعد پذيرائى
آنها نبوده است.
براى اينكه شخص محيط
نامساعدى بدست ميكربها نداده باشد و مستعد پذيرائى ميهمانهاى تازه بوده باشد لازم
است آنها را بهمراهى آشنايان قلبى وارد بدن كند يعنى مسافر آب منزل سابق را با
لاحق بياميزد.
شايد كسانى جوشانيدن آب
را بر اين كار ترجيح دهند تا