رهائى از آزار معده‌

و من اراد ان لا يؤذيه معدته فلا يشرب بين طعامه ماء حتى يفرغ و من فعل ذلك رطب بدنه و ضعف معدته و لم يأخذ العروق قوة الطعام فإنه يصير في المعدة فجا اذا صب الماء على الطعام.

كسى كه ميخواهد بآزار شكم مبتلا نشود در بين طعام آب نياشامد زيرا آشاميدن آب ميان غذا بدن را مرطوب و معده را ضعيف ميگرداند در نتيجه عروق خاصيت غذا را نميگيرد ريختن آب روى طعام معده را دچار اختلال مى‌كند.

غذا وقتى كه وارد دهان و مرى و معده مى‌شود اتصالا تحت تأثير اعمال مكانيكى جهاز هضم و مواد شيميائى غدد هاضمه است. غده‌هايى كه در زير زبان و معده وجود دارد با ترشحات خود نقش عمده‌اى را در هضم غذا بعهده گرفته‌اند، هر چقدر غذا خشگتر باشد غده‌ها بيشتر تحريك شده و زيادتر ترشح ميكنند، آب خوردن بين غذا از فعاليت غده‌ها ميكاهد و خاصيت اسيدى ترشحات آنها را كم ميكند در نتيجه كار هضم را بتأخير مياندازد پس بهترين وقت براى آشاميدن لا اقل يك ساعت بعد از غذا است آشاميدن در بين غذا از آن جهت خوب نيست كه آب روى طعام ريخته مى‌شود و اين ضرر نسبت بلقمه‌هائى است كه قبل از آشاميدن صرف شده بنا بر اين بعد از