هنگامى كه مرا در آسمانها گردش دادند، جبرئيل (ع) دست مرا گرفت و مرا بر بساطى از بساطهاى بهشت نشاند. پس از آن يك گلابى به من داد و من آن را زير و رو كردم، ناگهان شكافته شد و از آن كنيزى از حوريان بهشتى خارج شد كه من زيباتر از او نديده بودم، پس به من گفت: سلام بر تو اى محمّد! گفتم:

تو كيستى؟

گفت: من راضيه مرضيّه هستم، كه پروردگار مرا از سه چيز آفريده است، پائين تنه من از عطر است، و ميان تنه من از كافور و بالا تنه من از عنبر است. خداى مرا به آب حيات سرشته است. خداى جبّار به من گفت هست شو، پس موجود شدم، و مرا براى برادر و پسر عمويت على بن ابى طالب آفريده است‌

30-

با اسناد نقل شده امام رضا (ع) فرمود كه فرستاده خدا (ص) فرموده:

هر كس با مردم داد و ستد كند و به آنها ستم نكند، و با آنها سخن بگويد و در گفتار به آنها دروغ نگويد، و ايشان را وعده دهد و خلاف نكند، چنين كسى مؤمن است. مؤمنى كه جوانمرديش كامل و عدالت و دادگريش آشكار است، و برادرى با وى واجب و غيبت او حرام است.