خواهند بود و منصب امامت عبارت از وساطت و پيشوائى براى مردم
است كه پروردگار او را وسيله فيوضات باطنى و تأثير معنوى قرار داده و بعموم مردم
معرفى مىنمايد.
از جمله آثار منصب امامت
شهادت و احاطه علمى بر عقايد و اعمال جوارحى مردم زمان خود مىباشد و در صحنه
قيامت به پيشگاه ساحت كبريائى قيام بشهادت مىنمايند و گواهى آنان ميزان سعادت و
ايمان مردم خواهد بود.
بديهى است نيروى احاطه
علمى و شهود بر عقايد قلبى و اعمال جوارحى مردم بجز از طريق موهبت آفريدگار امكان
ناپذير است و منصب امامت و رهبرى ظاهرى و تأثير باطنى و معنوى ممكن است توأم با مقام
رسالت و نبوت باشد مانند ابراهيم عليه السّلام و ممكن است جدا از منصب رسالت باشد
و اختصاص باوصياء رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلم و عليه السّلام دارد.
خلاصه قول امام عليه
السّلام
(و جعلنا عينه في
عباده)
اوصياء رسول صلّى اللَّه
عليه و آله و سلم را ناظر بر قلوب و ايمان و كفر و اعمال صالحه و طالحه مردم قرار
داده است و تفسير مفاد امام است و هدايت از طريق تأثير باطن و تصرف تكوينى در نفوس
مردم است باينكه پيروان خود را بسوى كمال سوق ميدهد و از موقف كمال بمرتبه كمال
بالاترى ميرساند.
آيه كريمه خلاصه تفسير
صفت
(جعلنا عينه في عباده)
مىباشد باينكه امامت و
پيشوائى مطلق هدايت و رهبرى نيست بلكه خصوص هدايتى است كه بامر پروردگار و باراده
او تحقق مىيابد و عبارت از ملكوت وجه ديگر غير از وجه خلق تدريجى آنست و منزه از
زمان و مكان و از تغيير و تبدل بوده و كن ايجاد است همان وجود عينى است قبال خلق
كه وجه ديگر و تدريجى و تغيير پذير است و منطبق بر قوانين حركت و زمان است و امام
هدايتكننده بامر پروردگار مصاحب ملكوتى است.