بن عقبة القرشى و عتبة بن ابى سفيان و محمد بن ابى سفيان و محمد بن عمرو بن عاص و يزيد بن عمر جذامى و عمّار بن احوص كلبى و معدة بن عمر تجيبى و حارث بن زياد القينىّ و عاصم بن منتشر جذامى و عبد الرحمن بن ذى الكلاع حميرى و قباح‌[1] بن جلهمة الحميرى و ثمامة بن حوشب و علقمة بن حكيم و حمزة بن مالك.

- بر اين اساس كه بر آنچه در اين نامه آورده‌ايم عقد و پيمان الاهى ميان ما حكمروا باشد.

- اين پيمان را عمر[2] به روز چهارشنبه، سيزده روز مانده از ماه صفر سال سى و هفتم نوشت.

[اختلاف هنگام نگارش پيمان‌]

نصر گويد:

عمر بن سعد چنين نگاشته بود: «اين پيمان بنا به درخواست على، امير مؤمنان فراهم آمد.» معاويه گفت: اگر من اقرار داشته باشم كه او «امير مؤمنان» بوده و من با وى جنگيده‌ام (بدين معنى است كه) خود بد مردى بوده‌ام. عمرو (به عمر بن سعد) گفت: فقط نام و نام پدرش را بنويس، چه وى امير شماست ولى امير ما نيست. چون نامه را (براى اظهار نظر مجدّد) به على نشان دادند فرمود آن (عنوان) را محو كنند. احنف گفت: عنوان «امير المؤمنين» را از نام خود حذف مكن، چه مرا بيم آن است كه اگر آن را از عنوان خود بزدايى ديگر هرگز به تو باز نگردد، هر چند مردم باز هم با يك ديگر بجنگند (به هيچ قيمت) آن را مزداى.

پس (على) ديرى از روز از زدودن آن عنوان خوددارى كرد، تا آنكه اشعث بن قيس بيامد و گفت: اين نام را بزداى. على گفت: لا اله الّا اللّه، و اللّه اكبر. سنّتى‌

[1] شرح حال وى را جايى نيافتم. در ميان اعلام عرب نامى نزديك به لفظ« القباع» ديده مى‌شود.

[2] مراد، عمر بن سعد، كاتب اين پيمان نامه است.- م.