وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ
مَا اقْتَتَلُوا وَ لكِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ ما يُرِيدُ اگر خدا مىخواست شما
با يك ديگر پيكار نمىكرديد ليكن خدا آنچه خواهد كند[1]».
اى گروه شاميان، نيك
بنگريد، شما فردا با عراقيان روياروى خواهيد شد، پس بر يكى از اين سه حال باشيد:
يا گروهى باشيد كه در
پيكار خويش با قومى كه بر شما ستم رانده و از شهرهاى خود به ديار شما هجوم آورده و
در سرايتان فرود آمدهاند، پاداش الاهى را مىجوييد (و طالب ثواب آخرتيد).
- يا گروهى باشيد كه به
خونخواهى خليفه خويش و داماد پيامبر خود صلى اللّه عليه برخاستهايد.
و يا گروهى باشيد كه از
زنان و فرزندان خويش حمايت مىكنيد.
پس بر شماست كه بر
پرهيزگارى خدا و شكيبايى نيكو پايدار بمانيد. از خداوند براى خود و شما مسئلت دارم
پيروزى نصيبمان دارد و «ميانه ما و قوممان را به حق بگشايد كه او بهترين گشايندگان
(و پيروزى دهندگان) است.»[2]
ما به راستى شكيبايانى
ارجمنديم كه به گاه نبرد پشتمان به خم نيايد، شهريارزادگان بزرگيم، صاحبان خرد و
آرمانها كه به خطاها نزديك نشوند و چون خاموش شد معاويه گفت: راست گفتى.