فردا پروردگارمان را خواهيم ديد و حساب پس مى‌دهيم، پروردگارا ما را توبيخ مكن و خشمت را بر ما فرو نبار[1].

اى آن كه تمام همگنان و توانمندان را برافكنى و فردا توده‌اى خاكستر شوند، از پس آن زيبائى و طراوت زندگى و نژاد والايى كه داشتند.

بستن پرچمها و تعيين فرماندهان‌

چون شب شد على بيرون آمد و تمام شب به آماده ساختن مردم پرداخت تا صبح شد، وى پرچمها را بست و سپاهيان را فوج‌بندى كرد و فرماندهان را يكايك تعيين فرمود. آنگاه منادييى فرستاد تا ندا در دهد: اى اهل شام، صبحگاهان به پيكار آييد. پس شاميان در لشكرگاه خود به هم بر آمدند و ولوله كردند[2] و گرد معاويه جمع شدند، او نيز سواران خود را آماده كرد و پرچمها را ببست و فوج‌بندى كرد و فرماندهان را تعيين نمود. معاويه پس از آن ندا داد: سپاه جلوداران كجايند؟

حمصيان با پرچمهاى خود[3] به فرماندهى ذو الكلاع حميرى‌[4] بيرون آمدند. آنگاه ندا داده شد: اهل اردن كجايند؟ ايشان نيز با پرچمها (و فوجهاى) خود به فرماندهى [ابو اعور]، سفيان بن عمر سلمى بيرون آمدند. سپس ندا داده شد: سپاه (ويژه) فرمانده كل كجايند؟ پس اهل دمشق با پرچمهاى خود كه قلب سپاه را تشكيل‌

[1] متن از روى شنهج( 1: 482)« لا تصب» و در اصل‌[ لا تعب‌].

[2] متن از روى شنهج( 1: 481)« فضجّ» و در اصل به تحريف‌[ فصبح‌].

[3] رايات- جمع رايت، به معنى پرچم است و مراد تشكيل واحدهايى از سپاه به زير پرچمى ويژه همان واحد است. در آن ايام هر عسكر مركب از چندين رايت و هر رايت مركب از چند لواء و هر لواء مركب از چند كتيبه هنگ يا فوج بوده است كه شايد به تعبير امروز نظامى به ترتيب، معادل سپاه و لشكر و تيپ و هنگ- شامل گردان و گروهان و دسته، بوده است. اندازه ظاهرى و طول و عرض رايت يا پرچم بزرگتر از لواء علم، يا درفش بوده و تعداد افراد زير يك پرچم نيز بيش از افراد زير يك درفش بوده است.- م.

[4] در اصل به خطا[ ابو اعور سلمى‌] آمده ولى ابو اعور سلمى همان سفيان بن عمر سلمى است كه شرحش در عبارت بعدى متن آمده است. فرماندهى حمصيان چنان كه در صفحه 283 گذشت با ذو الكلاع حميرى بوده است.