(يا دستگيرى از مستمندان) را وسيله براى منت‌گذارى قرار دهند (و باين كار بر مردم يا بر خويشان و مستمندان منت گذارند)؟ عرضكردند: اى امير مؤمنان اين جريان چه وقت خواهد بود؟ فرمود: آن وقتى كه زنان (بر مردان) تسلط يابند، و كنيزكان را (بر كارها) تسلط دهند، و كودكان را فرمانروائى دهند.

26- محمد بن جعفر عقبى در حديثى مرفوع روايت كرده كه امير مؤمنان عليه السّلام خطبه‌اى ايراد فرمود و در آن خداى را ستايش و ثناء كرد سپس فرمود:

اى گروه مردم آدم (ابو البشر) فرزند بنده و يا كنيزى بجاى ننهاده و مردم همگى آزاد (خلق شده) اند، ولى خداوند برخى از شما را زير دست ديگرى قرار داده پس هر كه آزمايش و بلاء (و سابقه‌اى از نظر جهاد اسلام) داشته و در كار خير شكيبائى ورزيده نبايد بر خداى عز و جل منتى داشته باشد آگاه باشيد كه اينك چيزى (از اموال) براى ما فراهم شده و ما در مورد (تقسيم) آن برابر تقسيم ميكنيم و فرقى ميان سياه پوست و سرخ پوست نگذاريم. مروان رو بطلحه و زبير كرده گفت: از اين سخن مقصودى جز شما دو نفر ندارد، پس امير مؤمنان (دست بكار تقسيم شد) و بهر يك نفر سه دينار داد، (تا رسيد) بمردى از انصار (باو) نيز سه دينار داد، و پس از او غلام سياهى آمد حضرت باو نيز سه دينار داد، مرد انصارى گفت:

اى امير مؤمنان اين غلامى است كه من ديروز او را آزاد كردم بمن و او برابر ميدهى؟ فرمود: من در كتاب خدا نگريستم و نديدم كه فرزندان اسماعيل بر فرزندان اسحاق برترى و فضيلتى داشته باشند.

(مجلسى (ره) گويد: شايد غلام مزبور از بنى اسرائيل بوده چنانچه اغلب اين طور بوده).