بلاء، اى مردم در كمتر از آنچه با آن روبرو شده‌ايد از سختى و از آنچه پشت سر گذارده‌ايد از مشكلات عبرت‌گيرى و پندآموزى بود، نه هر كه دل دارد خردمند است، و نه هر كه گوش دارد شنوا است، و نه هر كه چشم دارد بينا است.

اى بندگان خدا در آنچه براى شما حائز اهميت است خوب نظر و تأمل كنيد، سپس بنگريد بميدانهاى (تاخت و تاز) كسانى كه خداوند روى علم و دانش خود از آنان انتقام گرفت، آنان كه بروش فرعونيان زيستند، داراى باغها و چشمه‌ها بودند و كشتزارها و مقام ارجمندى داشتند، سپس بنگريد بوضعى كه خداوند كارشان را بدان پايان داد پس از آن خرمى و شادى و امر و نهى (كه داشتند) و هر كه از شما كه شكيبا باشد سرانجامش بهشت است، و بخدا سوگند كه در آن جاويدانند و سرانجام كارها بدست خدا است.

شگفتا! و چرا در شگفت نباشم از خطاكارى اين دستجات با دليلهاى مختلف و نادرستى كه هر كدام بر مذهب باطل خود ميتراشند نه از اثر پيغمبرى پيروى كنند و نه بكردار وصيّى اقتدا كنند و نه ايمان بغيبى دارند و نه از غيبى درگذرند، كار نيك در نزد ايشان همانست كه خود نيك دانند، و كار زشت در نزدشان همانست كه خود زشت پندارند، و هر كدام از اينها براى خود امام و رهبرى است، آن را ميگيرند كه بنظر خودشان وسيله محكم و اسباب پابرجائى است، پيوسته براه كج و منحرف روند و چيزى جز خطاكارى بر خود نيفزايند. نه بقرب حق رسند و جز دورى از خداى عز و جل نيفزايند، انسى كه با همديگر دارند و تصديقى كه از همديگر كنند همه بخاطر وحشتى است كه از قوانين يادگارى پيامبر مكى (ص) دارند، و بخاطر تنفرى است كه از اخبار رسيده آفريننده آسمانها و زمين دارند.