باشد بلكه بدست خداى تبارك و تعالى است، گفت: اى محمد دلم بتوبه راضى نمى‌شود ولى (شقّ دوم سخن تو را اختيار ميكنم و) از پيش تو كوچ ميكنم، پس مركب خويش را طلبيد و سوار شده براه افتاد و همين كه به پشت شهر مدينه رسيد سنگى بسر او آمد و سرش را درهم خرد كرد و پس از آن به پيغمبر (ص) وحى رسيد: «خواهنده‌اى عذابى را درخواست كرد كه رسيدنى است، براى كافران (بولايت على) كه جلوگير ندارد، از جانب خداى صاحب عروجها» (سوره معارج) راوى گويد: بامام عرضكردم: قربانت ما اين آيه را اين گونه نميخوانيم؟ فرمود: بخدا اين گونه جبرئيل آن را بر محمد (ص) نازل فرمود، و بخدا بهمين نحو در مصحف فاطمه عليها السّلام ثبت است، رسول خدا (ص) بمنافقانى كه در گردش بودند فرمود بنزد رفيقتان برويد كه آنچه را خود خواسته بود بنزدش آمد، و خداى عز و جل فرمود: «و خود (اين چنين) درخواست انجام كار را خواستند و نوميد است هر زورگوى ستيزه‌جوى» (سوره ابراهيم آيه 15).

[تأويل آياتى از قرآن حكيم‌]

19- محمد بن مسلم از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه در معناى گفتار خداى تعالى:

«بواسطه اعمال و كردار مردم فساد و تباهى در خشكى و دريا نمودار شد» (سوره روم آيه 41) فرمود: بخدا سوگند اين در وقتى شد كه انصار مدينه (در پاسخ مهاجرينى كه در مدينه براى غصب خلافت على عليه السّلام جمع شده بودند) گفتند: از ما اميرى باشد و از شما نيز اميرى (و هر كدام براى خود اميرى انتخاب ميكنيم، يعنى با اين شعار غلط و ناحق شالوده خودسرى و مخالفت با دستورات خدا و رسول او (ص) آشكار شد و در نتيجه فساد و تباهى در مردم نمودار گشت).

20- ميسر گويد: بامام باقر عليه السّلام گفتم (معناى) گفتار خداى عز و جل (چيست كه فرمايد):

«فساد نكنيد در روى زمين پس از اصلاح آن» (سوره اعراف آيه 56) فرمود: اى ميسر زمين فاسد