خطبه‌اى از امير مؤمنان ع‌

193- جابر از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود: امير مؤمنان خطبه‌اى خواند و در آن خطبه چنين فرمود:

سپاس خاص خداى پست‌كننده (گردنكشان و) بالا برنده (دوستان و اولياء خود) زيان رسان (بمستحقين عذاب و بلا) و سود دهنده، بخشنده فراخ رحمت، آنكه ستايشش والا، و نامهايش راست و درست است آنكه بناديدنيها و آنچه بر دلها خطور كند محيط و آگاه است، آن (خداى بزرگى) كه مرگ را از روى عدالت در ميان خلق خود برقرار كرده و زندگى و حيات را از روى فضل و احسان بر ايشان انعام فرموده پس زنده كند و بميراند و روزى و خوراك هر كس را روى اندازه‌اى مقرر فرموده، و از روى دانش و علم خود باندازه‌اى معين تقدير كرده و از روى تدبير بحكمت خود آن را محكم ساخته و براستى كه او آگاه و بينا است، او است جاويدانى كه نيستى ندارد، بداند آنچه را در زمين و آنچه را كه در آسمان است و هر چه در بين آن دو و هر چه را كه در زير خاك پنهان است.

ستايشش گويم بستايش خالص در گنجينه‌اش، بستايشى كه فرشتگان و پيمبران او را ستايش كنند، ستايشى كه عددش در شمار نيايد، و زمان بر او پيشى نگيرد، و هيچ كس بمانندش نياورد، بدو ايمان دارم و بر او توكل كنم و از او راهنمائى و كفايت خواهم و خير را از او جويم و خوشنودى او را خواستارم.

و گواهى دهم كه معبودى نيست جز خداى يگانه‌اى كه شريك ندارد، و گواهى دهم كه محمد بنده‌