يك بار خدمت شما ميرسم، شما سفارشى بمن بفرمائيد كه آن را فرا گيرم و بدان عمل كنم! فرمود: سفارشت ميكنم بترس از خدا و راست گوئى و پارسائى و تلاش و كوشش (در امور مذهبى و دينى) و بدان كه كوشش بدون پارسائى سود ندهد، و مبادا ديده خود را بوضع كسى كه بالاتر از تو است بدوزى (و خود را با او بسنجى و غبطه او را بخورى) و بس است در اين باره آنچه را خداى عز و جل به پيامبرش (ص) فرمود:

«اموال و اولاد ايشان تو را بشگفت درنياورد» (سوره توبه آيه 55) و نيز خداى عز و جل به پيامبرش فرمود: «و مدوز چشمان خود را بآن چيزهائى كه رونق زندگى دنيا است و به بعضى از دسته‌هاى ايشان بهره داده‌ايم» (سوره طه آيه 131) و اگر ترسيدى از چيزى از آنها (كه با ديدن وضع مرفه آنها دچار لغزش گردى) زندگى رسول خدا (ص) را بياد آور كه براستى قوت و خوراكش نان جو و شيرينيش خرما و سوختش شاخه خرما بود آنهم اگر بدست مى‌آورد، و هر گاه بمصيبتى دچار گشتى ياد مصيبتهاى رسول خدا (ص) كن زيرا مردم هرگز مانند او دچار مصيبت نشده‌اند.

[نطق پند آميزى از رسول خدا- ص-]

190- ابو مريم از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: از جابر بن عبد اللَّه شنيدم كه ميگفت: روزى رسول خدا (ص) هم چنان كه سوار شتر بود از كنار انجمن ما گذر كرد و اين جريان وقتى بود كه از سفر حجة الوداع باز ميگشت پس در نزد ما كه رسيد توقف كرده بر ما سلام كرد آنگاه فرمود: چه شده كه مى‌بينم دوستى دنيا بر بيشتر مردم چيره شده بحدى كه گويا مرگ در اين دنيا بنام ديگران ثبت شده؟ و گويا حق و حقيقت در اين جهان بر جز اينها واجب گشته، و تا اينكه گويا سرگذشت مردگان پيش از خود را نشنيده و نديده‌اند، (با اينكه) راه ايشان همان راه مردم مسافر است و بزودى‌