رضا و خوشنودى من باشد همان تصميم او را تقديس و تسبيح براى او بحساب مى‌آورم.

[طبقات مردم- ظهور امام قائم- ع-]

181- طيار از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه در تفسير گفتار خداى عز و جل «بزودى آيات (و نشانه‌هاى) خويش را در آفاق و در خودشان بآنها بنمايانيم تا آشكار شود بر ايشان كه او حق است» (سوره حم سجده آيه 53) فرمود: نشانه‌ها عبارت است از بزمين فرو رفتن و مسخ شدن و پرتاب شدن سنگ و غيره (از آسمان) گويد: عرضكردم (معناى): «تا آشكار شود براى ايشان كه او بر حق است» چيست؟

فرمود: آن را واگذار كه مقصود ظهور حضرت قائم عليه السّلام است.

182- ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: رسول خدا (ص) فرموده: فرمانبردارى على خوارى و زبونى است و نافرمانيش كفر بخدا است! بدان حضرت گفتند: اى رسول خدا چگونه فرمانبردارى على خوارى است و نافرمانيش كفر بخدا است؟ فرمود: زيرا على شما را بحق واميدارد و اگر فرمانش بريد بايد بزبونى تن در دهيد و اگر نافرمانيش كنيد بخدا كافر شده‌ايد.

شرح- مقصود اين است كه چون على عليه السّلام مرد حق است نه مى‌شود نافرمانى او را كرد چون موجب كفر بخدا است، و نه در فرمانبرداريش ثروت و عزت ظاهرى بدست آيد چون براى پيشرفت كارش بكسى باصطلاح آوانس نميدهد و مانند ساير زمامداران و سياستمداران بصرف طرفدارى و اطاعت از او بكسى پول و منصب و مقامى نميدهد.

183- اسحاق بن عمار يا ديگرى از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: مائيم بنى هاشم، و شيعيان ما عرب هستند و ساير مردم اعراب (بيابانى) هستند.

شرح- مجلسى (ره) گويد: يعنى آنچه در مدح بنى هاشم وارد شده مخصوص بما خانواده است نه هر كه از اولاد هاشم است مانند بنى عباس و غير آنان، و آنچه در مدح عرب رسيده مقصود از آن شيعيان و پيروان ما است اگر چه از نژاد عرب نباشند زيرا آنان نيز بزبان عرب محشور گردند، و ساير مردم مخالف با ما همان اعرابى هستند كه خدا در باره‌شان فرمود: «الْأَعْرابُ أَشَدُّ كُفْراً وَ نِفاقاً» ...