(سوره صف آيه 6) و موسى و عيسى هر دو بآمدن محمد (ص) مژده دادند چنانچه پيمبران عليهم السّلام يك ديگر را مژده دادند تا رسيد بخود حضرت محمد (ص).

[اهل بيت انبياء راهنمايان دين‌اند]

و چون دوران نبوت محمد (ص) سپرى شد و روزگارش بسر آمد خداى تبارك و تعالى باو وحى فرمود اى محمد دوران نبوتت سپرى شده و روزگارت بسر رسيد پس آن علمى كه در پيش تو است و ايمان و اسم اكبر و ميراث علم و آثار نبوت را در خاندانت در نزد على بن ابى طالب عليه السّلام بگذار، زيرا كه من دنباله علم و ايمان و اسم اكبر و ميراث علم و آثار نبوت را از پشت در پشت فرزندان تو قطع نكنم چنانچه از خاندانهاى پيمبرانى كه ميان تو و پدرت آدم بودند قطع نكردم و اين است گفتار خداى تبارك و تعالى: «همانا خداوند برگزيد آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان، نژادى كه برخى از برخ ديگر بودند و خدا شنوا و دانا است» (سوره آل عمران آيه 33- 34).

و براستى كه خداى تبارك و تعالى پايه علم و دانش را روى جهل و نادانى ننهاده (كه مردم در موضوع امامت در جهل و نادانى بسر برند) و واگذار نكرده است كار خود را بهيچ يك از خلق خود نه بفرشته مقربى و نه به پيامبر مرسلى ولى او فرستاده‌اى از فرشتگانش فرستاد و باو فرمود: چنين و چنان بگو، و بهر چه ميخواست دستور داد و هر آنچه را خوش نداشت نهى فرمود و بدانها كار خلقش را از روى علم حكايت كرد او نيز آن علم را آموخت، و به پيمبران و برگزيدگان از پيمبران و برادران و نژادى كه از همديگر بودند آن را بياموخت، و اين است گفتار خداى عز و جل: «حقا كه ما خاندان ابراهيم را