و بوسيله آن براى خود كارى صورت ندهى در اين صورت) براى يكى از دو نفر مال جمع كرده‌اى: مردى كه (پس از تو) آن مال را در راه اطاعت خدا مصرف كند و او سعادتمند شده ولى تو بدبخت گشته‌اى، و مردى كه آن را بمصرف گناه و نافرمانى خدا برساند و بوسيله مالى كه تو براى او جمع‌آورى كرده‌اى بدبخت شود، و هيچ يك از اين دو دسته شايسته آن نيستند كه تو آنها را بر خويشتن مقدم دارى، و بخاطر اين مال بار خودت را سنگين مكن، پس نسبت بآن كه گذشته (مجلسى (ره) گويد: يعنى از فرزندانت) برحمت خدا اميدوار باش، و براى آنكه بجاى ماند بروزى خدا اعتماد كن.

سخنى از على بن الحسين ع (در موعظه)

29- سعيد بن مسيب گويد: رسم على بن الحسين عليهما السّلام در هر روز جمعه اين بود كه در مسجد رسول خدا (ص) مردم را با سخنان زير پند ميداد و نسبت بدنيا بى‌رغبتشان مينمود، و نسبت بكارهاى آخرت ترغيب ميفرمود، و سخنان مزبور را چنانچه يادداشت كرده و نوشته‌اند اين است كه ميفرمود:

اى مردم از خدا بترسيد و بدانيد كه بسوى او بازگرديد، و هر شخصى آنچه را در اين دنيا از كار نيك انجام داده حاضر در پيش خود مى‌بيند، و آنچه كار بد انجام داده دوست دارد كه ميان او و آن كار بد فاصله دورى باشد، و خداوند شما را از خويش ميترساند، واى بر تو اى پسر آدم كه تو غافلى ولى از تو غفلت نشود.

اى پسر آدم مرگ تو از هر چيز بتو شتابنده‌تر است، شتابان بسوى تو روى آورده و تو را ميجويد