از زمان بعثت نوح عليه السلام علم پنهان بوده است. حسن بصرى بهر راهى كه خواهد برود. بخدا علم جز در اين خاندان يافت نشود.

(باب روايت كتب و توسل بآنها و حديث و فضيلت نوشتن)

1-

ابو بصير از امام صادق عليه السلام راجع بآيه (18 سوره 39) كسانى كه گفتارها را ميشنوند و از بهترش پيروى ميكنند پرسيد حضرت فرمود: او مرديست كه حديثى را شنود سپس آن را چنان كه شنيده بى‌كم و زياد باز گويد.

2-

محمد بن مسلم گويد بامام صادق عليه السلام عرضكردم: من از شما حديث ميشنوم و در آن كم و زياد ميكنم. فرمود: اگر مقصودت بيان معانى آن باشد عيب ندارد: (اگر مقصودت شرح و توضيح باشد بنحوى كه معنى را تغيير ندهد عيب ندارد).

3-

ابن فرقد گويد: بامام صادق عليه السلام گفتم سخنى از شما ميشنوم ميخواهم بالفاظى كه شنيده‌ام روايت كنم بخاطرم نميآيد. فرمود: عمدا فراموش ميكنى گفتم: نه فرمود: مقصودت معانى كلام من است گفتم بلى، فرمود: عيب ندارد.

4-

ابو بصير گويد بامام صادق عليه السلام عرضكردم: حديثى را از شما بشنوم و از پدرتان روايت كنم يا از پدرتان بشنوم و از شما روايت كنم چطور است؟ فرمود: فرقى ندارد جز اينكه اگر از پدرم روايت‌