8-

زيد شحام از امام باقر در باره گفتار خداى عز و جل (24 سوره 80) بايد انسان بخوراك خويش نظر داشته باشد، پرسيد معنى خوراك چيست؟ فرمود: علمى را كه فرا ميگيرد نظر كند از كه فرا ميگيرد.

(زيرا علم غذاى روحست و خوبش موجب صحت، و بدش باعث مرض روح ميگردد).

9-

حضرت باقر عليه السلام فرمود: از امر مشتبه باز ايستادن بهتر است از بهلاكت افتادن و واگذاردنت حديثى را كه روايت آن برايت ثابت نشده بهتر است از روايت كردنت حديثى را كه بر آن احاطه ندارى.

شرح-

اين حديث شريف را از لحاظ كلمه «تروه» و احتمالاتى كه در تلفظ آن داده‌اند معانى مختلفى كرده‌اند ولى تمام آن احتمالات اين معنى را در بردارد كه حديثى كه از همه جهات برايت روشن و واضح نيست و از مصاديق امر مشتبه است بازايستادن از آن و واگذاشتن آن بهتر از روايت كردنش ميباشد

10-

ابن طيار بر حضرت صادق بعضى از سخنرانيهاى پدرش عليهما السلام را عرضه كرد تا بجمله‌اى از آن رسيد فرمود: بايست و ساكت باش. سپس فرمود: در امورى كه با آن مواجه ميشويد و حكمش را نميدانيد وظيفه‌اى جز بازايستادن و درنگ كردن و ارجاع دادن آن را بائمه هدى عليه السلام نداريد، تا ايشان شما را بر اعتدال [راه راست يا هدفتان‌] وادارند و گمراهى را از شما بردارند و حق را بشما بفهمانند خداى تعالى فرموده (42 سوره 16) اگر نميدانيد از اهل قرآن بپرسيد.

11-

امام صادق عليه السلام ميفرمود: همه علم مردم را در چهار چيز يافتم: اول اينكه پروردگار خود را بشناسى. دوم اينكه بدانى با تو چه كرده (بخلقت موزون و حكيمانه‌ات و نعمت عقل و حواس و ارسال‌