راجع بقول خداى تعالى «اوست كه در آسمان معبود و در زمين معبود است» 174

باب عرش و كرسى 175

معنى لغوى و اصطلاحى عرش 177

راجع بحمل عرش 177

در باره روح 181

باب كليات توحيد 182

توضيح مرحوم كلينى قسمتهائى از خطبه مولى را و تمجيد از آن 184

احاديث كليات توحيد 186

نوادر توحيد 195

باب بداء و معنى آن 200

چيزى در آسمان و زمين نباشد جز با هفت خصلت 206

باب مشيت و ارادة 207

باب امتحان و آزمايش 210

معنى قبض و بسط خدا 211

باب سعادت و شقاوت 211

باب نيكى و بدى 213

باب جبر و قدر و امر بين الامرين 215

توضيح عقائد جبر و تفويض و اختيار 215

معانى اذن خدا 220

معنى «لطف» باصطلاح محدثين و متكلمين 221

توضيح روايت جامع باب جبر و تفويض 223

استطاعت 225

باب بيان و معرفى كردن خدا و اتمام حجت وى 228

باب اختلاف حجت خدا بر بندگانش 230

باب حجتهاى خدا بر خلقش 231

باب هدايت از جانب خداست 233

معنى گمراهى خواستن خدا 235

جواب از اشكال دعوت نكنيد 235

كتاب حجت 236

باب ناگزيرى از حجت 236

مناظره شامى با اصحاب امام صادق عليه السلام 240

طبقات پيغمبران و رسولان و ائمة عليهم السلام 245

فرق ميان رسول و نبى و محدث 248

در اينكه حجت خدا بر خلقش بر پا نشود مگر بوجود امام 250

در اينكه زمين خالى از حجت نماند 251

در اينكه زمين خالى از امام نباشد 253

شناختن امام و مراجعه باو 254

خدا هر امرى را با اسبابش فراهم آورد 259

تشبيه علم امام بچشمه آب صاف 259

وجوب اطاعت ائمة عليهم السلام 262

توضيح آيه «و اولى الأمر منكم 264

ائمة گواهان خداى عز و جل باشند بر خلقش 270

در اينكه رهنمايان تنها ائمة باشند 272

ائمة عليهم السلام ولى امر خدايند 273

ائمه عليهم السلام خلفاء خدايند در زمين و درهاى توجه باويند 275

ائمه عليهم السلام نور خدايند 276

فرق ميان تفسير و تأويل 279

اركان زمين ائمه ميباشند 280

باب مخصوص و جامع در فضيلت و صفات امام 283