آدم تا بخود آن حضرت برسد؟ فرمود: خدا هيچ پيغمبرى را مبعوث نفرمود، جز اينكه محمد صلّى اللَّه عليه و آله از او اعلم بود، عرضكردم: عيسى بن مريم مردگان را باذن خدا زنده ميكرد، فرمود: راست گفتى و سليمان هم نطق پرندگان را ميفهميد و پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله هم بر اين مراتب توانائى داشت، سپس فرمود: چون سليمان شانه سر را حاضر نيافت و در امر او بشك افتاد، گفت: (20 سوره 27) «چرا شانه سر را نمى‌بينم مگر او غايب است؟ «پس بر او خشمگين شد و گفت، «او را عذابى سخت ميكنم و يا سرش را ميبرم و يا بايد دليل روشنى پيشم آرد» و خشم سليمان بر شانه سر براى اين بود كه او سليمان را بمحل آب راهنمائى ميكرد، (موقعى كه سليمان و همراهانش بوسيله باد در هوا حركت ميكردند) خدا باين پرنده چيزى عطا كرده بود كه بسليمان عطا نفرموده بود، در صورتى كه باد و مور و انس و جن و شياطين و سركشان مطيع او بودند ولى او جاى آب را در زير هوا نميدانست و پرنده ميدانست.

خدا در كتابش فرمايد (29 سوره 13) «و اگر قرآنى باشد كه كوهها با آن حركت كنند يا زمين بدان شكافته شود [بوسيله آن طى الارض شود] يا مردگان بدان سخنگو شوند» ما وارث آن قرآنيم كه آنچه كوهها بوسيله آن حركت كند در آنست و بوسيله آن بكشورها مسافرت شود و مردگان بدان سخنگو شوند، ما آب را در زير هوا تشخيص ميدهيم و همانا در كتاب خدا آياتى است كه بوسيله آنها چيزى خواسته نشود جز اينكه خدا بآن اجازه دهد (هر دعائى از بركت آن آيات مستجاب شود) علاوه بر آنچه خدا براى پيغمبران گذشته اجازه فرموده است (علومى كه بآنها عطا كرده است- مرآت-) همه اينها را خدا در قرآن براى ما مقرر فرموده است، همانا خدا ميفرمايد (75 سوره 27) «هيچ نهفته‌اى در آسمانها و زمين‌