فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله باريك بين بود و پس از او من و امامان از ذريه من باريك‌بينانيم.

شرح‌

- سياق آيه شريفه در باره هلاكت قوم لوط و زير و رو شدن ديار ايشان است و ظاهر معنى آيه اينست كه:

ديار خرابشده قوم لوط در كناره جاده و گذرگاه است، اى مردم با فراست و باريك بينى كه از آنجا ميگذريد از عاقبت وخيمى كه براى اين مردم هرزه پيش آمد نمود، عبرت گيريد ولى تأويلش چنان بود كه در اين پنج روايت ذكر شد يعنى باريك‌بينان و عبرت گيران حقيقى امامامند و راه حق و عبرت در ميان ايشان پا برجاست.

عرض اعمال بر پيغمبر و ائمه صلّى اللَّه عليه و آله‌

1-

ابو بصير گويد امام صادق عليه السلام فرمود: در هر بامداد كردار بندگان نيكوكار و فاسق بر رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله عرضه مى‌شود، پس بر حذر باشيد (از كردار ناشايست) و همين است معنى قول خداى تعالى (105- سوره 9) «در عمل كوشيد كه خدا و رسولش كردار شما را ميبينند» و ساكت شد.

توضيح‌

- نظر باينكه در آيه شريفه بعد از كلمه «و رسوله» كلمه «و المؤمنون» است كه بائمه عليهم السلام تفسير شده است، امام صادق عليه السلام آن كلمه را از لحاظ تقيه يا واضح بودن مطلب نفرمود و سكوت نمود.

2-

يعقوب بن شعيب گويد: از امام صادق عليه السلام راجع بقول خداى عز و جل (105- سوره 9) «در كار باشيد كه خدا و پيغمبر و مؤمنين كردار شما را مى‌بينند» پرسيدم، فرمود: مؤمنين ائمه هستند.

3-

سماعة گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه ميفرمود: شما را چه مى‌شود كه پيغمبر صلّى اللَّه‌