خدا را بر امر مردم مقدم دارند و حكم خدا را پيش از حكم مردم دانند. 2- و باز فرموده است (41 سوره 28) «آنها را امامانى قرار داديم كه بسوى دوزخ بخوانند» ايشان امر مردم را بر امر خدا مقدم دارند و حكم مردم را پيش از حكم خدا دانند و بر خلاف آنچه در كتاب خداى عز و جل است، طبق هوس خويش رفتار كنند.

شرح‌

- مقصود از خواندن بسوى دوزخ اينست كه مردم را بكفر و گناه و اميد راند كه عاقبتش دوزخ است و مقصود از قرار دادن خدا ايشان را اين چنين، آنست كه خدا از حال ايشان خبر ميدهد چنان كه بشخصى گوئى: «تو مرا دروغگو قرار دادى» يعنى بمردم گفتى كه او دروغگوست و اين معنى را شيخ طوسى و طبرسى قدس سرهما گفته‌اند و بيانى كه ما در جبر و تفويض گفتيم و در اخبار طينت ان شاء اللَّه مى‌آيد نيز مناسب اين مقام است.

قرآن بسوى امام هدايت ميكند

1-

حسن بن محبوب گويد: از حضرت رضا عليه السلام راجع بقول خداى عز و جل پرسيدم (آيه 33- سوره 4) «همه را در تركه پدران و مادران و خويشان، بستگانى قرار داده‌ايم و كسانى را كه با آنها دست (بيعت يا پيمان) داده‌ايد» (بهره آنها را بدهيد) حضرت فرمود: مقصود ائمه عليهم السلام باشند كه خداى عز و جل پيمان شما را با ايشان بسته است.

شرح‌

- ظاهر آيه شريفه و تفسير آن، راجع بارث بردن اولاد از پدر و مادر و خويشان و بستگان از يك ديگر است كه در اين سوره بتفصيل بيان شده است و از جمله روابطى كه موجب ارث مى‌شود، عقد أيمان است كه در آخر آيه شريفه ذكر شد و آن بمعنى رابطه همسرى يا ضمان جريرة و يا امامت است كه فقهاء در كتاب ارث تفصيل داده‌اند و ارث بردن امام در صورتى است كه براى ميت هيچ گونه وارثى نباشد و اما تأويل و باطن آيه شريفه را كه حضرت بيان ميفرمايد، تطبيق نمودن عقد أيمان است با حق معنوى امامت يعنى نظر باينكه بين امام و مأموم رابطه ولايت و دست بيعت و پيمان فرمانبردارى هست، خداى تعالى ميفرمايد:

اين حق امام را ادا كنيد يعنى از او اطاعت و پيروى كنيد.