جارى ساختم. منم خدا و شايان پرستشى جز من نيست، مخلوق را آفريدم و بدى را آفريدم و آن را بدست هر كه اراده كردم جارى ساختم.

شرح‌

- مقصود از خلقت بدى تقدير و اندازه‌گيرى ابزار و اسباب گناهست مانند خلقت شراب و مراد بجارى ساختن بدست هر كه خدا اراده كند اينست كه خدا ميداند كداميك از مخلوقش بگناه و بدى گرايند و اين معنى اگر چه مخالف با ظاهر لفظ است بعضى از شراح گفته‌اند و اگر بخواهيم بظاهر لفظ تمسك كنيم بعقيده ما بيان و توجيهش همانست كه در دو حديث پيش گفته شد كه چون خدا اهل نيكى و بدى را شناخت هميشه عمل نيك را پيش اهل خير گذارد و آنها بدان متوجه و سرگرم شوند و بدى را پيش اهل شر گذارد و آنها بآن دلخوش و سرگرم شوند تا بهر كس آنچه لياقت دارد داده باشد.

2-

امام باقر (ع) فرمود: در يكى از كتابهائى كه خدا نازل كرده اينست كه: منم خدا كه شايسته پرستشى جز من نيست، نيكى را آفريدم و بدى را آفريدم، خوشا بحال آنكه نيكى را بدستش جارى ساختم، واى بر كسى كه بدى را بدستش جارى ساختم و واى بر كسى كه بگويد چرا اين طور و چرا آن طور (چرا نيكى بدست اين و بدى بدست آن جارى شد).

3-

امام صادق (ع) فرمود: خداى عز و جل فرمايد: منم خدا كه معبودى جز من نيست، آفريننده خير و شرم، خوشا بحال آنكه خير را بدستش جارى ساختم، واى بر آنكه شر را بدستش جارى ساختم و واى بر آنكه بگويد: چگونه اين شد و چگونه آن، يونس گويد: يعنى واى بر كسى كه از روى عقل خود آن را منكر شود (و بگويد خدا خالق خير و شر نيست).