4-

محمد بن مسلم گويد از امام باقر (ع) پرسيدم راجع بآنچه روايت كنند كه: خدا آدم را بصورت خود آفريده است» حضرت فرمود: آن صورتى است پديده و آفريده كه خدا آن را انتخاب كرده و بر ساير صورتهاى مختلف برگزيده است و بخود نسبت داده است همچنان كه كعبه و روح را بخود نسبت داده و فرموده است: خانه من و دميدم در او از روحم.

باب كليات توحيد

1-

امام صادق (ع) فرمود: امير المؤمنين (ع) براى مرتبه دوم مردم را بجنگ معاويه برانگيخت چون مردم انجمن گشتند بسخنرانى برخاست و فرمود: ستايش خداى راست كه يگانه و يكتا و بى‌نياز و تنهاست، بود او از چيزى نيست و آفرينشش از چيزى نبوده، تنها با قدرتى آفريده كه بسبب آن از همه چيز جدا شده و همه چيز از او جدا گشته است، براى او صفتى كه بدان توان رسيد نباشد و حدى كه براى آن مثل آورند نيست آرايش لغتها از توصيف او ناتوان و ستودنهاى گوناگون در آنجا گم گشته و حيران است: راههاى عميق انديشه نسبت بملكوت او سرگردان و تفاسير جامع از نفوذ در علمش بريده گشته، پرده‌هاى ناپيدا نزد كنه پنهانش حايل شده و خردهاى تند رو نسبت بمطالب دقيق در نزديكترين درجاتش گم گشته، پر بركت باد خدائى كه دوربينى همتها باو نرسد و زيركيهاى عميق او را درنيابد، متعالى است آنكه وقت قابل شماره و عمر دراز و صفت محدود ندارد (عمر دراز براى كسى است كه دورانش پايان داشته باشد) منزه باد