نرسند، بينائيها او را درك نكنند و او بينائيها را درك كند و او لطيف و آگاهست، بچگونگى و جايگزينى و چه سوئى توصيف نشود (نتوان گفت خدا چگونه است يا بكجاست يا در چه سو است) چگونه توانم او را بچگونگى وصف كنم با اينكه چگونگى را او آفريد تا چگونگى شد و بوسيله چگونگى كه براى ما قرار داد چگونگى شناخته شد يا چگونه توانم او را بجايگزينى وصف كنم در صورتى كه او جا را آفريد تا جا محقق شد و ما بوسيله جايگزينى كه براى ما قرار داد معنى جايگزينى را فهميديم، يا چگونه توانم او را به در چه سو است وصف كنم در صورتى كه او سو و جهت آفريد تا آن محقق شد و ما بوسيله جهتى كه براى خود ما قرار داد سو و جهت را فهميديم، پس خداى- تبارك و تعالى در همه جا داخل و از همه چيز خارج است (علم و قدرتش بهمه جا احاطه دارد و ذاتش غير همه چيز است) بينائيها دركش نكنند و او بينائيها را درك كند (چشم در حالى كه همه چيز را ميبيند خودش را و ديدنش را و ابزار ديدنش را درك نميكند اما خدا اينها را درك ميكند تا چه رسد بچيزهائى كه چشم مى‌بيند چنان كه در آيه ديگر فرمايد نگاه خيانت آميز را ميداند) شايسته پرستشى جز خداى فراز و بزرگ نيست و او لطيف است و آگاه.

شرح‌

- اينكه گوئيم خدا بود و هيچ چيز با او نبود از جمله چيزها همين چگونگى و جايگزينى و در چه سوئى است چگونگى بمعنى حالت و صفت و كيفيت است مثلا چون خدا انسان را آفريد چگونگيهائى باو داد مانند قامت راست، شعورى بيشتر از حيوان، استعداد سخن گفتن و عالم شدن، حواس پنجگانه با اثرهاى مخصوص و در جاهاى معين اينها و هزارها مانند آن چگونگى‌هائى است براى انسان كه بعد از آنكه انسان آفريده شد ما باين چگونگيها پى برديم همچنين است چگونگيهاى همه چيز جهان اما خداوند متعال وجود صرف هستى مطلق است و هيچ گونه چگونگى ندارد زيرا اگر او چگونگى داشته باشد بايد ديگرى آن چگونگى را باو داده و او را آن گونه خلق كرده باشد در صورتى كه او مخلوق ديگرى نيست بلكه خود او خالق همه چيز و چگونگى‌هاى آنهاست همچنين است موضوع جايگزينى و در چه سوئى.