دنيا را خدا عز و جل به هر كه دوست دارد يا دشمن مى‌دهد و راستى كه ايمان را ندهد جز به كسى كه دوستش دارد.

باب سلامت دين‌

1- از امام صادق (ع) در تفسير قول خدا عز و جل (40 سوره مؤمن): «نگهداشت خدا او را از بديهاى آنچه نيرنگ ريختند» فرمود: هلا به او دست انداختند و او را كشتند ولى مى‌دانيد كه خدا او را چه نگهداشت؟ او را از اين نگهداشت كه از دين حقش بر نگردانيدند و بيرون نبردند.

2- از امام صادق (ع) كه در ضمن سفارش امير المؤمنين (ع) به اصحاب خود فرموده است:

بدانيد كه قرآن در شب و روز وسيله رهنمائى است و در شب تار با هر سختى و نيازى روشنى بخش است، چون بلائى رخ داد، مال خود را فداى جان كنيد و چون ناگوارى در رسد، جان خود را فداى دينِ خود كنيد و بدانيد هلاك شده كسى است كه دينش از دستش برود و غارت زده كسى است كه دينش را برده‌اند، هلا پس از داشتن بهشت، فقرى متصوّر نيست، هلا راستش اين است كه با دوزخ رفتن توانگرى معنى ندارد كه گرفتار بدان رهائى ندارد