باب در اينكه خدا دين را به كسى دهد كه او را دوست دارد

1- از عمر بن حنظله، گويد: امام صادق (ع) به من فرمود:

اى ابا صخر، به راستى خدا دنيا را بدهد به كسى كه دوستش دارد يا دشمنش دارد و اين مذهب حق را جز به برگزيده خلقش، شماها به خدا هم كيش من و هم كيش پدرانم ابراهيم و اسماعيل هستيد، مقصودم از پدرانم: على بن الحسين و محمد بن على (ع) نيست و اگر چه اينان هم هم كيش آنانند.

2- از مالك بن اعين جهنى، گفت: شنيدم امام باقر (ع) مى‌فرمود:

اى مالك، راستى كه خدا دنيا را به دوست و دشمن خود بدهد و دين خود را جز به دوست خود ندهد.

3- امام باقر (ع) فرمود:

به راستى كه اين دنيا را خدا به خوب و بد مى‌دهد و ايمان را جز به برگزيده خلقش ندهد.

4- امام صادق (ع) فرمود: